17 januari, 2018
blogs
0 reactie
Een dag uit het leven van een logopedist
“Juf, wanneer mag ík nu eens een keer met u mee?” hoor ik zeer regelmatig van andere kinderen wanneer ik één van de kinderen die ik in behandeling heb uit de klas kom halen voor logopedie. Het kindje in kwestie loopt vaak enthousiast mee, waarna we de ietwat beteuterde andere kinderen achterlaten in de klas. Vooral bij de kleuters komt dit regelmatig voor. De kinderen die niet naar logopedie hoeven, krijgen vaak de indruk dat er iets heel leuks gebeurt daar aan de logopedietafel en zouden ook wel graag mee willen. Dat het leuk is, dat klopt ook! Maar wat is er dan zo leuk aan? In deze blog onthul ik ons ‘geheim’!
Mijn naam is Madelinde. Ik werk als logopedist bij Logopediepraktijk Taalreis en behandel kinderen met allerlei verschillende stoornissen, van Taalproblemen tot problemen op het gebied van leren lezen en schrijven. Veel logopedisten, waaronder ikzelf, behandelen kinderen onder schooltijd in een logopediepraktijk gevestigd in een school. Dit is heel handig, omdat we hierdoor regelmatig contact hebben met de leerkrachten en intern begeleider. Ouders zijn bij de behandeling aanwezig of we spreken hen als ze hun kind ’s morgens op school brengen of ’s middags weer ophalen. De lijntjes zijn hierdoor erg kort.
Op een gemiddelde dag zien we zo’n 12 tot 16 kinderen. Elk kind met zijn of haar eigen karakter, gezelligheid, grapjes en niveau. Veel kinderen komen voor problemen op het gebied van de taalontwikkeling, articulatie, auditieve vaardigheden (bijv. spelling of het leren van letters), mondmotoriek of stemgebruik.
We willen heel graag dat de kinderen leren en vooruitgaan in bijvoorbeeld hun taalontwikkeling of articulatie. Kinderen leren het meest wanneer ze het naar hun zin hebben, dus wat is er nu leuker (én slimmer) dan ervoor zorgen dat de kinderen enthousiast zijn en daardoor veel leren?
Daarom, en dát is denk ik ene deel van het geheim, spelen we vaak spelletjes bij logopedie. Simpelweg omdat veel kinderen van spelletjes houden en ze daarbij ook veel leren. Dit kunnen allerlei soorten spelletjes zijn: dobbelspelletjes, ganzenbord, memory, lotto, kwartet, galgje of plaatjes verstoppen. Intussen doen wij als logopedist ons best om ervoor te zorgen dat de kinderen nieuwe woorden leren, een juiste articulatie toepassen of hun stem goed gebruiken. De kinderen merken hier vaak niets van, dat bewijst de volgende uitspraak van een van de kinderen die ik in behandeling heb (7 jaar): “Juf, u heeft echt geluk, u hoeft hier alleen maar te zitten en een beetje te praten, wíj moeten de hele dag hard werken!”.
Dat leren leuk kan zijn en de kinderen dat tijdens de spelletjes ook vinden, is duidelijk. Maar, ik heb een donkerbruin vermoeden dat het andere deel van ons ‘geheim’ te maken heeft met de sticker die de kinderen kunnen verdienen. Kinderen die goed hun best gedaan hebben, mogen aan het eind van de behandeling vaak een sticker uitzoeken. En dát is natuurlijk zichtbaar voor al die andere kinderen in de klas. Waarschijnlijk maken de spelletjes (waar de kinderen over vertellen in de klas) en de sticker logopedie erg aantrekkelijk voor de rest van de klas; dát begrijpen we wel!
Wij werken het grootste gedeelte van de dag met kinderen en dit maakt onze werkdagen nooit saai. Vaak maak ik mee dat kinderen niet schromen om te zeggen wat ze waarnemen (“Juf, u heeft wel veel haren op uw armen”), eerlijk te zijn (“De kleur die jouw huid heeft, vind ik niet zo mooi als ik die heb”), confronterende vragen te stellen (“Juf, waarom heeft u nog geen man?”) of gewoonweg een lief compliment te geven (“Juf, ik vind jou de mooiste”).
Als we alle 12 tot 16 kinderen gezien hebben, rest het ons nog om de administratie bij te werken, zodat alle ouders op de hoogte zijn van de inhoud van de behandeling en weten wat ze thuis met hun kind kunnen oefenen die week. Soms is er nog ruimte voor overleg met leerkrachten of met een collega. Tot slot is het dan tijd om de laptop dicht te klappen en te genieten van een welverdiend avondje vrij. De dag daarna begint een nieuwe werkdag die vaak weer net zo leuk en verrassend is als de dag ervoor.
Madelinde, Logopedist bij Taalreis